|
yukeyl |
| Adı Soyadı : |
Neslihan Yüce |
| Şehir : |
Ankara |
| Meslek : |
İşsiz |
| Grup : |
Meraklı - Yaş : 40 |
| E-posta : |
[email protected] |
| Üyelik Tarihi : |
22 Kasım 2007, Perşembe - Son Oturum : 7 Kasım 2023, Salı |
| Açtığı Konu : |
0 - Cevapladığı konu : 4 |
| Profil : |
1984 NEVŞEHİR(sl)SULUSARAY KASABASI.
''BAYRAK OLMADAN DİN OLMAZ..''
SEVENİN KULUYUM,SEVMEYENİN SULTANI…
Duyguların toplandığı bir hazinedir insan. Sevgilerin, huzurun, mutlulukların, acıların, nefretlerin, toplandığı bir hazine… Hazinenin başında bulunan kişi nasıl ki ihtiyaçlara göre hazineden belli miktarlarda ödenekler ayırıyorsa insan da ona bir üstünlük belirleyicisi olarak verilen aklıyla bu duyguları nerede, nasıl kullanacağına yön verir.
Bu hazinede bir elmas vardır. Bu elmas kiminde katran karası bir kömür içinde, kiminde açık bir halde, kiminde ise yontulmuş bir halde bulunur. Kişiler bu elmasın değerini dışarıya sevgi olarak yansıtırlar. Her kişinin içinde bir sevme isteği vardır. İyinin iyiyi sevme isteği kötünün ise kötüyü sevme isteği vardır. Bu sevgi zaman ilerledikçe az bir karın çığa dönüşmesi gibi engellenemez bir hal alır. Bunun sonucunda da kişiler, içlerindekini dışa vurma isteği duymaları sonucu, iyi veya kötü davranışlarda bulunurlar. İnsanlık tarihi boyunca kötü işler yapan kişilerin sevgiden mahrum oldukları düşünülse de bu hatalıdır. Kötü bir tutumda bulunan kişi ona olan sevgisinden o davranışı sergiler. Bu da göstermektedir ki sevginin varlığından ziyade kullanılma amacı önemlidir, kullanma şekli önemlidir.
Eni boyu hesap edilemeyecek bir denizdir sevgi. Âlemin binlerce yıllık tarihinde ortaya çıkmış binlerce, milyonlarca aşığın tüketemediği ve hiçbir zaman da tükenmeyecek olan bir deniz… Herkese açıktır bu deniz. Ne din farkı gözetir ne de ırk farkı. Herkes tasını doldurabilir bu denizden. Tuzlu değildir. Suyu tatlıdır. İçtikçe içesi gelir insanın. Tabii içmek için de çile çekmek gerekir, zorluklara katlanmak gerekir. Kimi zaman kirletmeye kalkanlar olsa da o kirlenmez. Kendisi o pisliği temizler. Kimi zaman yakınırız sevgi adına, sevmek adına bir şey kalmadı diye. Oysa bu deniz tükenmez, aksine çoğalır. Her el değişinde on çoğalır, bereketlidir(nv) ama bir de ister o deniz. İşte o biri vermek ise emekle olur, çileyle olur, zorluklara katlanmakla olur. Herkes kıyısında gezer bu denizin. Görmeyen yoktur. Tek göremedikleri şey bir dibidir, bir başlangıcıdır, bir de sonudur. Sevgi namına bir şeyin kalmadığı düşüncesi o kıyıdan geçenlerin gafil olmalarının sonucudur. Bir damla almaya bile zahmet gösterilmezse o denizin suyu ne yapsın? Kendi kendine kişiyle konuşacak, kendi kendine kişinin içine girecek bir canlı da değil ki…
Bir cennettir sevgi. Cennetin yoludur. İmanın, âlemin, aşkın cenneti…
Bir cehennemdir sevgi kinin, nefretin, ihanetin…
Sevmektir sevgi. Allah’ı sevmek, vatanı sevmek, insanı sevmek, dağı, taşı, çiçeği sevmek…
Ateşe gözünü kırpmadan atlayıştır. Nemrut’un cehennemi olan ateşi İbrahim’in cennetine çevirmenin tek yoludur.
Bir pervane aşkıyla ateşin etrafında öleceğini bile bile kendinden geçmedir. Nasıl olsa(nn)
Gelimli gidimli dünya(sl)En sonu ölümlü dünya
O alevler aşkına ulaşmasına engel olsa da bilir ki pervane, sevip de kavuşamayanlara cennet vardır.
Sevgi gündüz güneş, gece ise aydır. Güneşin ışınlarıyla değil de bu ışınların yansımalarıyla ısınan(nv) mehtaptan değil de mehtabın yansımalarından zevk alan bu yolun gafil yolcuları, yani biz! Güneşin ışınlarıyla ısınmadıkça, mehtaptan zevk almadıkça kurtulamayız gafletten. Hep beraber sevgi denizinden kanmak dileğiyle…
-------- |
|
2 yılda 1100 kadar yorum yapmışım ; 200-300 tanesi tahminimce beğeni , 800-900 tanesi acemilere yaptığım eleştirilerdir . Dönüp baksam , tüm yazdıklarım belki 10 maddenin etrafında döner, dolaşır . Artık okurlar mı bilmem ama yeni makina almış , fotoğrafçılığa dün başlam...