Anadolu Gayfe..

sağolasın remicim

ilk olarak sesi değişti, bunu zaten bekliyorduk.
kimbilir kaç yıldır o parça boğazında var.
ama hiçbir doktor anlayamamış.

uykuda bazen geçici nefes durması yaşıyordu ama anlayamadılar hiç..

alınmasaydı çok önemli sorunlara yol açardı zamanla..

şükür, şimdi çok iyi..
evde kıpır kıpır oynamaya başladı bile

çocuklarda geniz eti sorununa çok dikkat etmek lazım..
şüpheli durumlarda mutlaka boğaz endoskopisi çekilmesi lazım..

Geçmiş olsun abim geçicek tabisi teyzesi kim onun



Herkese iyi pazarlar şimdiden

Geçmişler olsun mustafa bey..
Herkeslere iyi geceler..

geçmiş olsun patron,
belki kızacaksınız ama her işte bir hayır vardır derler.
günlük hayatımızın koşuşturmasında bazen sevdiklerimizi her zaman gördüğümüz için değerini yeterince anlayamadığımız oluyor. ev, iş, stres, problem. bunlarla uğraşmaktan elimizdeki en kıymetlileri ihmal edebiliyoruz.
anne, baba, kardeş, evlat, eş.
aslında çok seviyoruz ama sevgimiz bile zamanla sıradan sevgi haline geliyor.
ve bir şey oluyor, onları ne kadar sevdiğimiz hatırlatılıyor bize. sevdiklerimizin bir hastalığı onlardan çok bize acı veriyor. onları ne kadar çok sevdiğimizi hatırlıyoruz.
Allah büyük dertlerden korusun bizleri. aslında konu evlat olunca küçük dert yoktur. bir diken bile bir anne-baba için yürek ağrısı olur. ama hiç bir şey sebebsiz değil.
elimizdekilerin bizim için ne kadar kıymetli olduğunun bir hatırlatması olan musibetleri sabırla karşılamak, dua ve tevekkülle mutlu sona taşımak gerekir.
klavyenin başından yazmakla etbette insanların dertleriyle dertlenilmez, ama en azından duygularını anladığımızı bu tür sıkıntıların paylaşılarak azaldığını biliyoruz.
tekrar geçmiş olsun patron.

gaaveyi ben açarım, tasilatı da yaparım.
(sevgiye bak az daha qaaveyi bana satacaktı)
hadi günaydın millet.

çok teşekkür ederim glavbux
estağfurullah, kızar mıyım hiç?

yazdıkların genel anlamda çok doğru.. hayatımızı genelde bu felsefede yaşarız çoğumuz..

ama benim cephemde, özellikle kızımla ilgili, çok farklı bu durum..
bir kamera yerleştirip görmeniz, izlemeniz lazımdır, anlatmakla ifade edilmez.

doğa, hasta olmadan önce de hiç farklı değildi durum.. sanal alemde beni tanıyan insanlar bile bunu farketmemiş olabilir. sürekli internetteyim veya sohbet ortamındayım diye, onunla kopuk olduğum sanılmış olabilir.

yani şimdi detay anlatırsam, ortalığı duygu seline boğmuş olurum inanın..

5,5 senedir onu kaybetme korkusu duymadığım tek bir gün bile olmamıştır.
hatta bir ara paranoyak olmuştum.
çevreme bir bakıyorum da, çocukları olan diğer insanlar ne kadar rahatlar..
aslında belki normal olan bu..
ben ise 5,5 senedir, onu kaybetme korkusu yüzünden, onun tadını bile çıkaramadım sanki..

basında bazen çocukların başlarına gelen kötü şeyleri okuruz. o haberler beni öyle etkiler ki, o anne baba için kahrolurum. ve takarım kafaya onları tüm gün..

dünya acı bir han.. ve ben kızımı hayata daha güçlü hazırlamak için neler yapıyorum bilseniz..

aslında hayatıma bir kamera yerleştirmeniz lazım..
sokakta, arabamızda, parkta, onunla olan iletişimimi görmeniz lazım..
ben sevgimi her zaman çok coşkulu gösteririm. içimden taşar böyle..

aklıma şu anda, askerden geldiğim gün geldi. rahmetli babam, eski evimizin kapısındaydı. ben sokağın köşesinden döndüm. beni uzaktan gördü.
ve sonrası...
o nasıl ve ne coşkulu bir özlem ifade edişiydi.....

ben babam gibi coşkulu seviyorum ve bunu gösteriyorum.
çevremdeki insanlar kızımla beni bazen şaşkınlıkla izlerler
iletişimimize, o dolu dolu sevgiyi yaşayışımıza, gıpta ile bakarlar.
yaşıtlarımın arkadaşlarımın hepsinin de kızı oldu. biri hariç..

ve hiçbirinde inanın, bizdeki iletişimi göremiyoruz. tabii ki çok çok seviyorlar.
ama nedir farklı olan biliyor musun?
TARZ..
Benim sevgiyi ifade tarzım.. Yaşayış şeklim..
Bu, bir sürü şeylerden oluşuyor. konuşma, gülme, davranma, oynama, bağırma, haykırma, sarılma, mimikler, sesin yapısı, tiyatro kabiliyeti vs vs..
birçok şey..

işte benim bu tarzım çok farklı..
ve kızım da bana normal ötesi düşkün..

yani yazdıkların çok doğru..
ama ne mutlu bana ki, şimdi gurur duydum kendimle, kızımın kıymetini hergün, her dakika biliyorum.
hasta olmadan önce de öyleydi.
onunla herşeyi doyasıya, sindire sindire yaşıyorum.
o benim en iyi arkadaşım (ona hep böyle derim)
onu okula hergün ben götürürüm.
bazen ağlar okulda onu bırakırken, "babam gitme.." der..
o an kucağıma alıp geri getiresim gelir.
eve gelirim ve tüm gün onu düşünürüm.
ve 5 saatlik ayrılık bana çok uzun gelir.

(bu arada kendi cephemi anlattığım için anneden bahsetmedim ama evladına mükemmel bir anne o da..)

tekrar teşekkürler glavbux, içtenliğin için..
bana "sen" diyebilirsin arkadaşım, memnun olurum.
ve seni bu sıcak gayfemizde hep görmek isterim

selam dostlukla..


#panctom' tarafından 27.02.2011 14:45:33 tarihinde düzenlendi.

çok teşekkürler patron,
'nerden geliyor bu samimet' cevabı korkusuyla yazdıklarıma, kat kat fazla içtenlikle cevap verdiğin için.
ve garip tesadüfe bak ki senin 5,5 yaşındaki kızına olan sevgin benim 5,5 aylık kızıma sevgim için örnek oluşturuyor.
yüz yüze tanışmadan, konuşmadan, içten samimiyeti paylaşma nezaketi ve cesareti herkeste olmaz. bunun için ayrıca teşekkürler.

her kese benden çay.
kahve alana da 2051 e kadar hatır da hediye.

Oy oyy Allah bağışlasın küçük meleğini
aklıma 5 yıl öncesi geldi su anda. O günlerin tadı lezzeti bir başkaydı. Atmosferi başkaydı. Ilk heyecanları yaşamak çok güzeldi. Özendim sana

ama tabi her yaşın ayrı bir güzelliği var. Su anda arkadaş gibiyiz her yere birlikte gidiyoruz. Her güzelliği birlikte yaşıyoruz.

Allah sağlıkla büyütmeyi nasip eylesin
40 yıllık hatır da kazandık, kazançlı bir gün

YAW ZATEN SULU GÖZLÜNÜN TEKİ OLDUM SON GÜNLERDE AĞLATICAN MI SİZ BENİ ALLA ALALH YAAA

MEVLAM HUZURMU DAİM ETSİN NEFES ALDIĞMIZ SÜRECE Kİ ŞUNA TAKABÜL EDER BİZDEN ZENGİNİ YOK YOK YOKKK

Bütün dünyada ‘bir tek’ güzel çocuk vardır. Bütün anneler ve baba'larda ‘ona’ sahiptir...

bütün dünyadaki çocuklar bi tek şeye benzer o da remi5861


hadi bakam bunuda ben buldum. (k.ç.mdan da uydurmuş olabilirim tabi)

atasözü felen değil, dümdüz remi5861 sözü