Gözlerim Kapalı

Üstad Orhan Veli yıllar önce gözleri kapalı dinlemişti İstanbul'u.

İstanbul'u dinliyorum, gözlerim kapalı
Önce hafiften bir rüzgar esiyor;
Yavaş yavaş sallanıyor
Yapraklar, ağaçlarda;
Uzaklarda, çok uzaklarda,
Sucuların hiç durmayan çıngırakları
İstanbul'u dinliyorum, gözlerim kapalı.

İstanbul'u dinliyorum, gözlerim kapalı;
Kuşlar geçiyor, derken;
Yükseklerden, sürü sürü, çığlık çığlık.
Ağlar çekiliyor dalyanlarda;
Bir kadının suya değiyor ayakları;
İstanbul'u dinliyorum, gözlerim kapalı.
...........

Yıllar sonra şimdilerde, asıl şimdilerde gözümüzü kapatıp seyretmek gerek koca İstanbul'u. Kocamış İstanbul'u.
Ne kuşlar ağaç bulabiliyor dalına konacak, ne sucuların çıngırakları kulaklarımızda.
Ayaklarını suya değdiren o kadın mı ?
O kadın çoktan terk etti İstanbul'u.