İki Çiçek

Sevdiğim bir çiçek vardı,
bilirdi neleri sevdiğimi çünkü istediğim renkte açardı
suyunu veremedim üç günlük mahkumiyette belki de üç ay belki de üç yıldı.. Tam hatırlamıyorum ama bildiğim tek şey
saklı anahtarı da aldı yanına gitti bilinmez bir yere.

Bana benzeyen bir çocuk vardı,
açık bulunca kapıyı kendini sokağa atardı
ben izlerdim penceresinde çiçeğe doğan güneşi
bir sabah geç uyandım, ay karanlığa saklamıştı gözlerimi.

Bir daha hiç görememek vardı,
ne çiçeği, ne çocuğu ve ne de anahtarı
sulanmayan sevda gibi solup yitmişti hepsi bir yana
karanlığa kalmadan aydınlıkta yaşamak gerekmiş doyasıya.