Mus Mutlu Bayramlara

ilk işimiz poşet bulmaktı. şekerden çikolatadan geçtik bir poşet bile bulmak meseleydi bizim izin o zamanlar. ve günler öncesinden başlardı bu telaş. gece uyku tutmaz bir an önce sabah olsun diye dua ederdik. sabahın ilk ışıklarıyla camiye koşar bayram namazının bitmesini beklerdik kimi zaman yalınayak. namaz biter bitmez sağa sola koşturur ve kafamızdaki haritayı ezberlemiş biçimde hiç bir evi atlamayarak başlardık şeker toplamaya. bazı çocuklar şu ev gerçek şeker veriyor dediğinde oraya üşüşürdük arı sürüsü gibi. çünkü bir çok ev çay şekeri dağıtırdı ki bu bile bizi çok mutlu ederdi. fakir bayramlardı ama biz çok zengindik. çünkü en büyük zenginlik mutlu olmak hayattan tat almaktı. şeker toplamadan sonra silahçılık oynardık birbirimizi yüzlerce kez öldürürdük ama aslında ölümsüz arkadaşlıklar büyütürdük içimizde. çoğu zaman açtık..ete süte ekmeğe. ama hiç bir zaman mutluluğa umuda kardeşliğe dostluğa aç değildik. o mutlu huzurlu ve güzel bayramların gölgesinde yaşanan bayramınız kutlu olsun. (h.akgün)