Çekelim mi Çekmeyelim Mi

Selamlar sn saltiks,

Özgür alanların sağduyu ile belirlendiğini düşünerek her şeyin resmini yapabilir , fotoğraf karesine aktarabilirsiniz.Bunu yapabilmek sizin hakkınız tabiiki.Fakat düşünen bir canlı olan insanı, ve onun sahip olduklarını resmederken ve fotoğraflarken sağduyunuzun gelişmişliği ön plana çıkar.Siz birinin fotoğrafını çekmek için objektifi ona yönelttiğinizde eğer suratını asıyorsa yapılması gereken bellidir.Bu bir çocuk için de , yetişmiş biri içinde geçerlidir.hatta onların sahip oldukları tüm mallar için. yani özgür alanınız diğerininkini taştığı an izin almak bir bakışla bile mümkündür..Bir gülümseme yeterlidir..Ama yayınlayacaksanız; izin almak karşı tarafa duyduğunuz saygıyı belirler..Yani insan olma ayrıcalığımızı.. Benden daha iyi açıkayacak nasıl olsa birileri çıkar... sevgi ve saygı ..

sevgili thalassa, konuyu o kadar güzel açıklamışsınız ki sanmıyorum daha iyi açıklayacak birileri çıksın. ben sizin söylediklerinize naçizane bir başka hususu eklemek istiyorum. bazen, genellikle anadoludaki gariban çocukların resmedildikleri karelere baktığımda çok duygulanıyor, çok üzülüyorum. gözlerinde umut ışıkları saçan bu çocuklar tüm saflıklarıyla poz vermiş oluyorlar. anadolu insanının psikolojisini az çok bildiğim için, o resmi çeken kişiye seve seve ve hatta bir görevi yerine getiriyorcasına poz veriyorlar. ancak burada bir güçsüzün güçlü karşısında boyun eğmesine benzer bir durum var gibime geliyor. o resmi çeken kişi varlıklı bir ailenin çocuklarını aynı rahatlıkla resmedebilir mi? resmini çekse dahi bu denli rahat kullanabilir mi? burada da bir kişilik hakkına tecavüz yok mudur sizce de? karşı tarafın sesini çıkarmaması demek, her zaman izin vermesi anlamına gelmiyor. bilmem ne demek istediğimi yeterince açık anlatabildim mi?
selamlar, sevgiler...

Sevgili Centurion;

Aslında hukuki veya en azından etik olarak bakıldığında sana tamamen katılıyorum. Gerçekten gariban Anadolu çocuğunu, hatta sınırları kaldıralım tüm dünyada fakir çocukları ve hatta yetişkinleri fotoğraflamak genellikle kolaydır. Dediğin gibi son derece saf duygularla poz verirler. Ama varlıklı insanların habersiz olarak fotoğrafını çekersen bunun için kavga edebilirsin, karakolluk hatta mahkemelik olabilirsin. Bu açıdan bakıldığında adil olmayan bir durum var gerçekten. Ama fotoğrafın toplumsal mesajı açısından bakıldığında karşı görüş de yine senin yazında gizli aslında. Bu şekilde fotoğraf toplumsal bilincin gelişimine katkı sağlamış olmuyor mu? Bu çocukların resimlerine baktığında duygulanıp üzülüyorsun. Bu fotoğrafların hiç olmadığını düşün bir de. Bu çocukların fotoğrafları değil mi bizi düşündüren, vicdani sorumluluklarımızı hatırlatan, içimizden birşeyler yapmamız gerektiği dürtüsünü harekete geçiren, hayatın adaletsizliklerini sorgulamamıza neden olan. Bu da başka bir bakış açısı. Sevgiler..

Selamlar cent üstad,
Bazen öyle ikileme düşüyorum ki şaşırıyorum kendime.. Bu dediğinizin sonuna kadar arkasındayım. Diğer taraftan birilerinin de ülkenin bu yüzünü göstermesi gerekiyor.Fakat bunu yapmaya kalkışacak insanın deli bir sağduyuya da sahip olması gerekiyor.Fakat sağduyu en zor edinilen şey.Yani işte tam burada kafam karışıyor.Çünkü sağduyunun gelişimi özgür alanlarda oluşabiliyor. yani düşünsenize bir: yasaklı ortamlar da sagduyuya ihtiyaç olmazki.. zaten belli kurallar manzumeleri yönetirler sizi ve hareketlerinizi.Bir fotoğrafı çekip çekmemek ise sizin bu duygunuzun gelişmişliğine bağlı.
Burada uzun uzun yazamıyorum sayfalarca sürecek bir konu çünkü bu.Ama sanırım temelde karşımıza yine özgür bireyin, özgür alanlarda yaşama isteğini duyumsaması ,o ihtiyaç hissedilen sagduyuya varmasını sağlar gibime geliyor..Komik ama; bir fotoğraf karesinde bile buna ihtiyaç hissediyoruz..En az sömürerek yaşayabilmenin hatta fotoğraf çekebilmenin çaresi bundan geçiyor sanırım..Aslında tüm diğer sayfalardaki tartışmanın da özü hep özgürlüğe dayanıyor bir şekilde.. sevgiler..

sevgili bitpire ve sevgili thalassa,
ikiniz de çok haklısınız. ülkemizin bu yönünü de görebilmek için o tür resimlere ihtiyacımız var. nitekim, beni de böyle düşünmeye sevkeden, bu forumlardan bir arkadaşın anadoluda çekmiş olduğu ve bana da yollamak lütfunda bulunduğu resimleri oldu. bu resimlerde, arkadaşımız köylü çocukları resmetmişti. bir tanesinde eski mi eski bir iki tekerlekli bisikletiyle, yırtık pırtık kıyafetli 11-12 yaşlarında bir çocuk, ışıl ışıl gözleriyle objektife poz vermiş, arka planda da bir başka çocuk muhtemel bisiklete binme sırasının kendine gelmesini bekliyor. o resme bakınca aklımdan bu düşünceler geçti. işte fotoğrafın güzelliği de burada: bizi bambaşka dünyalara götürmesi, düşünmemizi sağlaması...
dediğiniz gibi sevgili thalassa, sağduyu zor bir olay. ve ne yazık ki ülkemizde de sağduyu sahibi bireylerin çıkması çok zor. bizler bilinçli anne-babalar olarak çocuklarımıza ne kadar sağduyu ya da özgürlük duygusunu aşılamaya çalışırsak çalışalım, toplum ya da kurumlar (okullar başta olmak üzere) o kendi bildiği kurallarını dayatıyor ve tornadan çıkmışçasına hep aynı tür insanlar ortalığa doluşuyor. yine de, süreç yavaş işlese dahi, er ya da geç, sağduyulu insanların toplum içinde sayıca epey bir ağırlığa erişeceğine inancım tam.
selam ve sevgilerimle...

herkes çok güzel açıklamış ve konuyuda akademikbir boyuta taşımış. benim asıl anlatmak istediğim poz veren buna müsade eden herkesin resmini çekebiliriz ama paparazi gibi gizlice veya farkettirmeden birkişinin resmini çekip bunu da yayınlamak o kişinin hakkının gasp edildiği anlamını getiriyor aklıma. herkese saygı

selamlar cent üstad,

yazınızdan ilk aklıma gelen The wall oldu))) Şimdi birileri kızacak ama; eğitim konusunda dediklerinize katılmamak elde değil.. Orada da özgürlükten başlıyor sorunlar..Başta , ortada,sonunda hep özgürlük.Herkez bunun farkında ama görün ki çareler hep başka yerlerde aranıyor, komik gerçekten , yazarken bile gülüyorum buna.. sevgiler herkeslere...

#thalassa' tarafından 12.07.2005 21:26:06 tarihinde düzenlendi.

Arkadaşlar isteyen istediği kişinin resmini çekebilir. AB uyum yasaları çerçevesinde getirilen bazı yasaklamalar bile bunu engelleyemez bu ülkede. Paparazzilik bence İyi bi şey değil, ama fotoğrafa bir sanat, bir uğraş gözü ile bakıyosanız sizin zaten paparazzilikle işiniz olmaz. bir haber fotoğrafçısı olarak bu durumdan en çok sıkıntı çekecek olan benim. Genellikle çoğu insan kendisinin fotoğrafını çekiyosunuz diye sizi mahkemeye vermez bu ülkede. O durum sadece saklayacak bi şeyi olanlar ve kendini sanatçı zanneden sonradangörmeler için geçerlidir. Size fotoğraf olduğunu hissettiren her kareyi çekmezseniz o zaman bu işin bi anlamı kalmaz. Kimsenin hakkını da gaspetmiş sayılmazsınız, öyle şey olmaz, bu bi sanattır, sanat genelde gasp etmez, gasp edilir

evet avrupada habersiz veya rızasız resim çekilmesine kısıtlamalar getirildi ve uyum yasaları gereğide büyük bir ihtimalle de ülkemizde de yasaklanacak. her ne kadar kötü bir kanun kanunsuzluktan iyisede bazı arkadaşlar kanunsuz olmayı tercih edecek gibi.bu ülkede tartışmalar hep rayından çıkıyor ve kanunsuz olmayı tercih edenler konuyu başka taraflara taşıyor. resim çekin ama sitede de görüyoruz habersiz vatandaşın resmi çekilmiş ve yayınlanmış . bu birilerin kız kardeşi eşi annesi vs vs olabilir ve hoş da karşılamayabilir. bir topluluğun fotoğrafında bu söz konusu değil ama adamın elinde makina o kadar iyi ki şahsın gözünün içine bile giriyor ve onun haberi yok. ya tartışma uzar gider yine herkes bildiği gibi davranır.bu konuda biraz daha saygı diyorum

merhaba Dünyada o kadar güzel anlar yaşanıyor ki bunları bir kareye yakalamak çok güzel birşey.Ama bunları yaparken bazen kısıtlamalar oluyor tabi bence tanımadığınız veya tanıdığınız insanların fotoğraflarını çekerken izin almak gerekir mesela düşünün siz eşinizle sokakta yürüyorsunuz bi adam sizin eşinizin fotoğrafının sizden habersiz çekse siz rahatsız olmazmısınız onun gibi bence siz en iyisi müsade isteyin. Başka bir konuya ihtiyaç duyarsanız ben çoğu zaman netteyim elimden gelen yardıma hazırım. Kendinize iyi bakın HOŞÇAKAL...