Medyanın Dini Ve Ramazan

ceyhun günal'ın hoşuma giden bir yazısını alıntı yapmak istiyorum... belki de görmek istenmeyen ya da düşünülmeyen bazı gerçekleri güzel dile getirmiş...

"medya'nın dini de nedir?" diyebiliriz başlığı görünce. medya'nın dini olur mu? ramazan'ın yaklaştığı şu günlerde, göreceğiz bunu tüm medya organlarında. hepsinde ramazan'a özel programlar yapılacak. yılın 11 ayı poposundaki sivilce sayısını bile ezberlediğimiz medya maymunları 1 ay süreyle geçici iman krizi geçirecekler, kapanacaklar, müslüman olacaklar. sonra büyük kanallarımız iftarlara, sahurlara özel programlar yapacaklar.

anlı şanlı gazetelerimiz ramazan özel eklerini dağıtacaklar. haberlerine dikkat edecekler. ramazan'ın öneminden bahsedecekler. ay boyunca sanki bütün türkiye oruç tutuyormuş gibi bir rüya göreceğiz tüm medya organlarında. oruç tutmadığımız için kendimizi "yalnız" hissedeceğiz.

iyi de... benim kafama birşey takılıyor. hakikaten nedendir bu tören, bu şatafat. medya'nın dini var mı? yoksa "kitapsız" mı bunlar? bir tümevarım yapalım basitinden. nedir ramazan orucu? islam'ın 5 şartından birisi? güzel. demek ki medyamız, islam'a sıkı sıkıya bağlı. ve onun bir şartını atlaması düşünülemez. demek ki diğer 4 şarta da aynı muamele yapılıyor. nedir onlar? basit bir örnek. namaz. demek ki, her sahur ve iftar vaktinde "ezan" yayını yapan medyamız, diğer şartı da atlamayıp günde 5 vakit ezan yayını da yapıyor. yok ama. bir dakika. bunu yapmıyor. medya kendi dinini mi yaratıyor ki, islam'ın 5 şartından biri torpilli. namaz nedir? islam'ın kesin bir şartı. hatta onu bırakın. cuma namazı ile ilgili bir program gördünüz mü bu yaygın medya kuruluşlarımızda siz? ramazan'da bütün yayın akışını iftar ve sahur vakitlerine göre düzenleyen medyamız, haftada bir gün cuma namazı vaktinde ne yapar? ramazan ayı boyunca "bütün ülke oruç tutuyormuş gibi" bir önkoşulla yayınını sürdüren bu medya kuruluşları, neden cuma namazı vakitlerinde "bütün ülke namaz kılıyormuş gibi" yayınını düzenlemez. her iftar vakti, tüm kanallardan insanların "oruçlarının kabul olmasını" dileyen bu kuruluşlar, neden cuma namazları için aynı dileği esirger izleyicilerinden?

ülkemizde, ramazan ayı, büyük ve toplu bir tiyatrodur aslında. tabi ki, yıl boyunca 5 vakit namazını kılan, islam'ın 5 şartını da yerine getiren insanlara söyleyecek bir lafım yok. kendi ibadetleridir. sonuna kadar özgürdürler. ramazan'da tuttukları oruç da ibadetlerinin bir parçasıdır. helali hoş olsun. ama büyük televizyonlarda, gazetelerde oynanan tiyatroya aynı iyi niyetle bakmak mümkün değil. sen yıl boyunca yapmadığın rezilliği bırakmayacaksın, aniden dünyanın en müslüman insanına dönüşeceksin. veya bakalım televizyonlara bir. açın şu günlerde evinizde bulunan o aptal kutusunu. seda sayan'ından, hülya avşar'ına, gülben ergen'inden, vırtına, zırtına kadar hatun kişilerin kıyafetlerine bir bakın. tüm vücut hatlarını ezberlediğimiz bu arkadaşlar, birden bire ramazan'da değişik bir kişiliğe bürünecek, değişik bir rol oynayacaklar, ve bizden bu orta oyununa "ne güzel. halkın inançlarına saygıları var." muamelesi bekleyecekler.

iddia ediyorum ki, büyük çoğunluğu oruç bile tutmayan bu arkadaşların ramazan boyunca sahneye koydukları orta oyunu da, geri kalan 11 ay boyunca sahneledikleri rezillikler kadar bayağı, mide bulandıran ve yalancı bir oyunculuktan ibaret. islam'ın geri kalan 4 şartıyla hiç mi hiç ilgilenmeyen bu insanların ramazan ayı boyunca, yayın akışlarından, esprilerine, giydikleri kıyafetden, sahte iftar şovlarına kadar herşey; türkçe dilinde ikiyüzlülük, islami literatürde münafıklık, daha evrensel anlamıyla da oportünistlikten başka birşey değildir.

peki nedir bu ikiyüzlü orta oyununun nedeni? çağımızda bu tür her ikiyüzlülüğün aslında tek bir cevabı var. bu tür sorulara hiç düşünmeden aynı cevabı verebiliriz. bu orta oyununun da yönetmeni o kağıttan suçludur. para. islam'ın geri kalan 4 şartının günahı, onlara medyanın ilgi göstermemesinin sebebi, ramazan orucu gibi "paraya çevrilebilir" olmayışlarıdır. a