Arkadaşlar Küresel Alarm

zaman geçti artık yapacak birşey yok küresel ısınma artık önlenemeyecek seviyeye gelmiş durumdadır

bakın hala biseyler yapılmalı ve yapılacak bisey yok diye kabullenmek yerine ne yapılabilinir bunu konuşmalıyız kuraklık türkiyeyi tehdit etmiyor dendi ve sonra ceşitliönlemler almak icin caba harcandı. sadece daha fazla kişinin bilinçlenmesi icin çabalasanız yeter onu bırakın uluslarası çevre örgütleri var üyelik için dil bile gerekmez yeterki amac aynı olsun dünya elbetteki yok olacak ama en kısa sürede değil enazindan insanoğlu tarafından olmasın bu yokoluş teşekkürler

bir sitede yazdığım yazıyı okumanızı istiyorum direk link vermek yerine siz bununla bile uğraşamazsınız diye düşünüyorum kopyalıyorum yazım şöyledir:


Dünya hızla yok oluyor. Peki, gerçekten bunun farkında mıyız? Hiç sanmıyorum. Her habere kulaklarımızı tıkadığımız gibi bu gerçeğe de kulaklarımızı tıkamakla kalmıyor aynı zamanda gözlerimizi de kapatıyoruz. Dünya sahip olduğumuz tek şey değil mi? Doğasının bize verdikleriyle beslendik, barındık, ve en önemlisi yaşadık.
Son yapılan araştırmanın sonucunu kim biliyor? Buzulların sadece 4 yıl sonra yok olacağınızdan haberi olan var mı? Dünyaya yaptığımız kötülükler, pislikler bitmedi şimdi de kendi insanoğlu soyumuza yani çocuklarımıza yapıyoruz onlara yaşanılası bir dünya bırakmıyoruz. Zaten yok diyenleri duyar gibiyim. Öyle bile olsa bu hak bize nasıl verilmişse onlara da verilmeli.
Türkiye'de kuraklık tehlikesi yok; tehlikenin ilk zamanlarında üç bakanımız böyle açıklama yapıyor. Ne bakanı olduklarını biliyor musunuz? Bence sadece havadan sudan sorumlu bakanlar... Biz oh çok şükür diye yataklarımızın altına sığınıyoruz. 'Tehlike yok hanım sen halıları yıka boşver koskoca bakanlar açıklama yaptı işte. '
Bazen hayret ediyorum. Bu hayretim kesinlikle yaradana bir sual yada bir isyan anlamında kesinlikle anlaşılmasın. Biz bu kadar kötüyken yaradanın bize verdiği nimetleri bu kadar hoyratça kullanıp tüketirken hoşgörü görüyoruz. Suyumuz tükenip bitecekken yağmur yağıyor. Biz bunu görüp rahatlıyor ve allah büyük diyoruz. Tabi ki büyük ama yine aynı ihmalsizlik, dikkatsizlik. Bize acımayı bıraktığında ne yapacağız?
Dünya nasıl olsa yok olacak derdi sana mı kaldı? diyenler olacaktır. Babamla bu konuda tartıştığım gibi size de söylüyorum evet bana kaldı. Sana kalmadı bana kalmadı neyin tartışması yapılmalı söyleyeyim neler yapılabilmeli neler yapmalıyız?
Kim şık kim rüküş diye tartışmayı biliyoruz da neden bu gerçeği yokmuş gibi yaşıyoruz? Artık çok geç. Bir önlem aldın mı ki yada birisiyle bu konuyu konuştun mu ki hiç bişey eskisi gibi kalmaz ama geç diyipte oturanlardan olacağına, uyuyanlardan olacağına uyan da harekete geç.
sevgi ve saygılarımla milliyet blog okurlarından bunu düşünmenizi dahası düşünmek için çok düşünmeyip harekete geçmenizi diliyorum.
iyi akşamlar

bilim adamları bizim yerimize neler yapılması gerektiğini tartışıyorlar ve maalesef artık yapılacak birşeyin kalmadığına karar verdiler. biz burada istediğimiz kadar yırtınalım. biz istediğimiz kadar dikkat edelim bizim çevreye veya havaya verdiğimiz kirlilik ne kadar ki büyük sanayii karrtellerinin artımadan çevreye verdikleri toksik atıkları hesaplarsan istediğin kadar hareket et ne yaparsan yap birşeye varamayız. en basitinden bir tüyo vereyim otomotiv sanayiinin atıkları son derece zehirlidir ancak arıtılabilme ihtimali yok denecek kadar az. 3. dünya ülkelerine depolanmak için gönderiyorlar ücret karşılığı bir ara ispanyaydı (yoksa hollandamıydı) sanırım bir atık gemisi derdi ile uğraşıyorduk hatırlarsanız. maalesef yapacak birşey yok. daha kyoto sözleşmesini imzalamamışız. niye imzalayalım ki. getireceği maddi külfetin hesabını imzalayacak kişiler çok iyi biliyorlar o yüzden imzalayamıyorlar. olay sadece imza ile bitmiyor iş uygulamada...

bakın tek olarak bişey yapılmaz ama ne kadar insan bilinçlenirse birlikten güç doğduğu gibi onbinler milyonlar hatta milyarlarca insan olarak çok şey yapabiliriz. bikaç örnek vereyim live8 konserini biliyormusunuz oradaki milyonlarca kişi afrikadaki çocuklar icin toplandı ve büyük bir gelir elde edildi. olayi siyasallıştırmak istemiyorum ama şehitlerimizin acısı yüzünden ne kadar insan bir araya geldi türkiye ayağa kalktı nerdeyse devlet bunu görünce önlem alma yoluna gidebildi. ben biraraya gelinebilinirse bişeyler olacağını biliyorum. yaşadığımız dünyayı yok etmek isteyen otursun ozaman uyanmak istemesin evimdeki tek tasarruf yapan ben olursam bu bir işe yaramaz ama ailemde yaparsa yarar bilmem anlatabildim mi?

bu konuda herkes şikayetçi ama kimse birşey yapmıyor artık geriye dönük yapılabilecek hiçbir şey de yok iş işten geçti. gerektiği yerde gerektiği şekillerde mesleğimiz gereği sesimizi duyuruyoruz ama henüz insanımızda çevre koruma bilinci yerleşmedi. çekirdek yerken kabukları yere atmak mı dersin, sigara içerken izmariti veyahut boş paketi çöp yerine yerlere atak mı dersin ne dersen de daha o aşamaya gelebilmek için çok uzun bir yol kat etmemiz lazım

haklısın last hope bu formu okuman bile duyarlı olduğunu gösterir ama insanımızı bilinçlendirmenin onlari silkeleyip gercekleri görmelerinin bir yolu olmalı gerceği görenler bile senin benim gibi davranmıyor ne yazıkki. nasıl terör gerceğini görmüşlerse bunu da görecekler ama dünyanın bu kadar vakti olmayabilir. sabah programlarında olanlar daha çok ilgilendiriyor toplumumuzu. ne acı yazık ama farkında olupta susanlardan olmayacağım. sen de olma.

ben mesleğim gereği çevre konusunda hiçbir zaman susamam

ceverna yaşadıkca mücadeleye devam edeceğim yalnız olmadığını bil herkes bulunduğu yere çevre bilincini bıkmadan usanmadan anlatsın, en kolayı ilkokulda her öğrenciye doğa bilincinın kazandırılması bu o kadar kolayki
her cocuğa oyun oynayarak bıle aşılanabılır.mesela her çocuk okul boyunca izci faalıyetlerınde bulunsun ağaç yaşken eğilmıyor mu, çocuk dogada mutlu olur, mutluluğun doğadan geleceğını öğrenir, kolaylıkla anlar çunku insan doğanın tam kendisi değil mi?
İnsan olmadan, canlı olmadan hiç doğa olurmu?
Eğitim camiamıza yıllardır şaşarım neden ben dahıl çoğu yetişkin doğa sevgisini sonradan hısseder neden ben daha çocuk yaşta bu güzelliklerin, bu nimetlerin farkında değildim. ilkokuldan hatırladığım bazı faalıyetler var oda bir kaç kez okulun bahçesındekı çöplerı toplamak, birde her yıl sonu pıknığe gitmekti bunun dışında fenbilgisi derslerinde tabiat konusu vardı şimdilerde ders kitapları biraz daha farklı ama yeterli olmadığı kesin çünkü gençlerin doğadan ne kadar uzak olduklarını görmek zor değil.Eğitimle, sevgiyle doğamızı kurtarabiliriz.

gençlerimize çocuklarımıza gelecek bırakmadık ki hangi gelecekten bahsediyorsunuz bizim doya doya yaşadığımız şeyleri ancak resimlerde görebilecekler