Kuş Çekmek

Yararlı bilgiler için çok teşekkürler ......

Asağıdaki paragrafı diger topikten ( EXIF ) buraya kopyaladım ....

--------------------------

Teknik konuların yanında Kuş fotografçılığının "racon" unu da yazarsanız sevinirim . Ne tür kuş fotoğraflarının itibarlı olduğunu , hangi kuşları çekmenin aslında gerçek anlamda "kuş fotoğrafçılığı SAYILAMIYACAĞINI - eğer böyle bir şey varsa - ( güvercin , martı , kaz , kuğu , ördek ?? ) filan açarsanız sevinirim . Niyetlenenlerin , doğru yola girmesinde vakit kazandıracaktır .




#paperman' tarafından 24.04.2009 01:43:33 tarihinde düzenlendi.

Racon olarak değerlendirmenin doğruluğunu bilemeyeceğim,
ancak en sevilen kuşlar en zor olanlardır diyebilirim,
nadir türler (yırtıcılar gibi) ve çok yakın kadrajlanabilenler en değerli olanlardır.

sevgili-saygıdeğer hamit bey arkadaşım..ne güzel ve özlü yazmışsın..gönül katkıda bulunmayı o kadar arzu ederdi ki..

güzel bir yazı olmuş Hamit Abi,
her ne kadar tele sıkıntım dolayısı ile bu sevdadan biraz uzakta olsamda en zevk aldığım fotograf dalıdır benim için..
Bu kadar acemilik ile bu zevki alıyorsam donanımı iyi olan ornitocu dostların keyfini düşünemiyorum..

benim için doğa sevgisi ve fotograf ,ornito da birleşiyor.
onları izlemek,seslerini dinlemek, bir yandan şehirden uzak olmanın sessizliğini dinlemek müthiş.
Bu iş için kamp kuran dostlar ne mutludurlar kimbilir.

Kuş fotografçılarında gördüğüm ortak özelliklerden biri:
fotograf konusunda çok fazla teknik bilgiye sahipler.
iyi donanım kullanıyorlar.
doğayı ve kuş türleri iyi biliyorlar,ve sürekli öğreniyorlar.
ve Aralarındaki muhabbetler oldukça güzel.internetten takip ettiğim kadarıyla..

umarım en kısa sürede bende teknik bilgi ve donanım oalrak bu grubun içinde yer alırım..



#kad-ir' tarafından 24.04.2009 23:24:57 tarihinde düzenlendi.

Bir kaç kırıntı ilave edeyim.
Genellikle kuşlar sizden ürküp korkup uzağa doğru uçarlar, hep sırtını görürüsünüz. ustası bekler.
Yırtıcı bir kuşu size doğru kalkış yaparken çekmek marifettir. en azından yan kalkış /uçuş olmalı.
tabii halde avını yakalamışken çekmek marifettir.
Yuvasına yemek götürüken çekmek, avını yerden kaldırıdığı anda çekmek... hele bu sırada arka planı ayarlamak, güneş açısını iyi almak, hepsi sabır ve planlama ister. Tesadüfen nadir olur.
Bir örnek vereyim. Kuşlar yuvalarına konmadan yüksekçe bir yere konup çevreyi kontrol etmeyi severlermiş. Yuvanın yeri belli olmasın diye.
Bir tanıdığım, yuvanın çevresine uygun arka plan oluşturacak biçimde bir direk diktiğini, günlerce kuşun oraya alışmasını beklediğini, sonra oraya netleme yaparak (auto-focus öncesi) kalkış fotograflarnı çektiğini anlatırdı.
Kuş fotografçılığı da özen ve alaka istiyor. İyi yapılan her şey gibi.

Dostumuz Zafer Tekin Uzun saatlerini kamuflaj çadırında geçirerek çekiyor o nefis fotograflarını.

Sevgili Kadir,ornitocular da sıfırdan başlıyorlar,
zaman farkı ile hepimiz neredeyse ekipman aşamalarına
kadar aynı yoldan geçiyoruz.
Bilgi de sonradan ekleniyor sizden daha önce başlayanlardan.

Bir süre sonra otoyollarda bile gözünüz gökyüzünde
olabiliyor geçmekte olan bir kuş gölgesi peşinden.

Ben başka bir terapi yaşıyorum bu zor coğrafyada
kuş peşinde olmakla.
Belli anlarda dünyadan kopuluyor,kimya değişiyor.
En kısa zaman için şans diliyorum dostum.

Gönlünüze sağlık Fatih Usta'm

Fatih Bey'den de nelerin itibarlı olduğunu öğrendik ...Çıta çok yüksek , zor iş hakikaten

Hiç yeltenmesem daha hayırlı olacak

Ben de birkaç şey ekleyeyim

Kuş fotoğrafı çekerken
-spot ölçüm kullanalım
-uçar çekerken, daha hızlı yakalayabilmek için çok noktalı otomatik AF kullanalım
-durağan kuş çekerken tek noktalı af kullanalım
-ışık iyii olduktan sonra isoyu mümkün olduğunca düşük tutalım ki daha sonra daha fazla krop yapma şansımız olsun
-Sürekli AF modunu kullanmakta fayda var
-Her makine için kendi marka lensini kullanmaya gerek yok Yan sanayide de çok güzel lensler var

Bir de kuş fotoğrafı çekeceğiz, stres atacağız derken insan fotoğrafları çekmeyi de ihmal etmeyelim bence

Teşekkürler Hamit abi...
Kendi adıma çok güzel mesajlar aldım, bu güzel makaleden...
Dedim ki kendi kendime; sen bu iş için doğmuşsun arkadaş, ne duruyorsun başlasana artık, atılsana bu maceraya sen de...

Satırlarımı Orhan Veli'nin Kızılcık şiiriyle bitiriyorum...

İlk yemişini bu sene verdi,
Kızılcık,
Üç tane;
Bir daha seneye beş tane verir;
Ömür çok,
Bekleriz;
Ne çıkar?


Saygılarımı sunarım...
Selamlar üstadım...