Henri-cartier Bresson

Bugünkü Hürriyet'te Doğan Hızlan üstadımızın, usta fotoğrafçı Henri-Cartier Bresson'la ilgili güzel bir yazısı var. İlginizi çekebileceği düşüncesiyle, bu yazıyı sizlerle paylaşmak istedim.

* * * * * * *

’Fotoğraf çekmek, kafayı, gözü ve yüreği aynı nişan çizgisine yerleştirmek demektir’

PERA MÜZESİ’nde fotoğrafları sergilenen dünyaca ünlü usta Henri Cartier-Bresson, fotoğrafı tek cümlede böyle tanımlıyor.

Fotoğrafçı adlı serginin bir de kataloğu yayımlandı.

Daha önce de Henri-Cartier Bresson’un Sultanahmet’teki Darphane-i Ámire’de Avrupalılar adlı bir sergisi açılmıştı.

Pera’da sergilenen fotoğrafların yanında, fotoğrafçının yaşamı üzerine bilgi, ayrıca fotoğrafa dair görüşleri ve başka yazarların onun hakkında yazdıkları da yer alıyor.

"Pera Müzesi’nde büyük bir fotoğraf sanatçısını ağırlamanın mutluluğu..." adlı Suna ve İnan Kıraç imzalı yazıda, sergi ve usta üzerine şunlar yazılı:

"20. yüzyılın efsanevi fotoğraf ustası Henri-Cartier Bresson’un yapıtlarından oluşan Henri-Cartier Bresson/Fotoğrafçı sergisiyle bu kez de fotoğraf sanatı, Pera Müzesi’nin kapılarından tüm görkemiyle giriyor ve bize, geçen yüzyılın benzersiz bir yaratıcısını, en ünlü yapıtlarından bir seçmeyle tanıma mutluluğunu yaşatıyor."

* * *

SAMİH RİFAT, "Henri Cartier-Bresson ya da deniz fenerleri ve büyük rüzgárlar üstüne bir yazı"da usta fotoğrafçıyı, bir yazarın benzetmesiyle Çağın Gözü’nü bize anlatıyor.

HCB’nin yüzyılın bütün önemli olaylarına tanıklık ettiğinin, gözleri görmeyen ünlü Arjantinli yazar Jorge Louis Borges’in neden onu ödüle aday gösterdiğinin trajik öyküsünü bu yazıdan öğreniyoruz.

HCB, birçok Türk sanatçısının da yetiştiği Andre Lhote Atölyesi’nde resim öğrendi, son yıllarda resme ve desen tutkusuna ağırlık verdi.

Fotoğrafla ilgili bir yazısında, "iyi fotoğraf için, hazır ve açık olmak, bir de geometri duygusu"nun gerektiğini belirtiyor.

"Bakmayı ve görmeyi" genç yaşta seyrettiği büyük ustaların filmlerinden öğrendiğini söylermiş.

Ünlü ustanın evinin duvarlarındaki resimler, desenler arasında iki fotoğraf varmış:

Biri Martin Munkacsi’nin Tanganika Kıyısında Çocuklar, diğeri de Meksika’da 1913’te kurşuna dizilen bir kalpazanın, idam mangası karşısında ağzında sigarası, umursamaz ve meydan okurcasına gülümser fotoğrafı.

HCB’nin "Karar Anı" yazısında, fotoğrafçılık üzerine düşüncelerini, sıradan deyimle arkadaki düşünce planını açıklıyor. "Biz yaşamın gerçeğini olduğu gibi kabul ediyoruz" diyor, ressamlara gönderme yaparak.

Albüm; yaşam öyküsü, seçme bibliyografya ve sergiler bölümüyle noktalanıyor.

* * *

YÜZYILIMIZIN tanığının fotoğraflarını mutlaka görünüz.