Amatörlerin Profesyonel Görünme Çabası

Sanat dalları arasında en çok fotoğrafçılıkta dikkat çeken bir husustur, amatörlerin profesyonel gibi görünme çabası.

Bunun sebebini en iyi psikiyatrlar çözebilirler elbet, ancak naçizane kanaatim, özgüven eksikliğinin getirdiği bir şey olsa gerek bu illet.

Öncelikle "profesyonel olmak" nedir, bu kavramın kapsamını belirleyelim isterseniz.

Türk Dil Kurumu Sözlüğü'nde, "Bir işi kazanç sağlamak amacıyla yapan (kimse)" olarak tanımlanır ve "meraklı, hevesli, amatör, özengen karşıtı" olarak nitelendirilir.

Görüldüğü üzere, TDK Sözlüğü Profesyonel olmayı tek bir kritere bağlamıştır: "kazanç sağlamak amacıyla yapmak"...

TDK'yı kınıyorum bu arada. Kazancın mahiyeti ne peki? Onu açıklamamışlar. Manevi kazançlar da buraya girecek mi? Belirsiz. Ancak belli ki burada maddi kazançtan bahsediyor olmalılar diyelim ve işi dallandırmayalım başkaca.

Ancak benim şahsi görüşüm, TDK'nın profesyonel tanımı fotoğrafçılıktaki profesyonellik kriterlerini belirlemekten çok uzak, eksik kalıyor.

Zira, 30 yıldır aynı kadraj, aynı ışıklandırma ve aynı pozlama yöntemleriyle, kendini hiç geliştirme ihtiyacı hissetmeden vesikalık çeken mahallemizin kırtasiyeci+fotoğrafçısı Necdet Amca'yı, kazanç sağlamadığı halde bu işi dünya standartları üzerinde yapan örneğin bir öğrenci/fotoğrafçının önüne koymuş oluyoruz ve haliyle haksızlık etmiş oluyoruz.

Sanal sözlük olan Vikisözlük ise sanki biraz daha yakın bir tanım yapıyor gibi, bir de ona bakalım ne diyor.

[1] Mesleki bir konuya o konudan para kazanabilecek kadar hakim olmak
[2] Bir işi kazanç sağlamak amacıyla yapmak.

Görüldüğü gibi, vikisözlük bir kriter daha ekledi profesyonellik tanımına: "o konudan para kazanabilecek kadar hakim olmak"...

AMa yine olmadı. Yetmedi, tavla tabiriyle "bir ayağı kısa geldi", kurtarmadı, tatmin etmedi. Çünkü en bayağı fotoğrafçılıkla dahi para kazanabilecek standardı yakalayabiliriz elbet.

Örneğin, bizim mahallenin fotoğrafçısı, fotoşopla kafa bozmuş durumda. Kadınları "warp" aracıyla zayıflatıp, "surface blur" ile çocukların bile göz altı torbalarını yok edip göz altı torbası olmayan uzaylılar yaratıyor küçük stüdyosunda, benim düzenleme ve rötuş anlayışım daha naif ve gerçeğe uygun,o zaman ben de "Ozgur Ozkan Professional Photography" yazabilir miyim fotoğraflarımın sağ köşesine? Hayır, özellikle kompozisyon ve pozlama ile ilgili çok fırın ekmek yemem lazım, bu tanım da bizi aydınlatmadı.

Sıkın durun, tanımı ben yapıyorum o zaman, hem de fotoğrafçılığa özel profesyonel tanımı yapacağım. (uçtu uçtu Özgür uçtu, mutlaka bir yerlerde vardır buna benzer bir tanım ama vallahi de billahi de kopya çekmeden yapacağım).

Profesyonel Fotoğrafçı: Fotoğrafçılık sanatını, kompozisyon, ışıklandırma, pozlama, düzenleme ve baskı süreçlerini, bu süreçlerin her birinde ve işin genelinde, sanatın akademik otoritelerince belirlenmiş asgari standartlarına uygun seviyede sonuçlandırabilecek yeterlilikte bilgi ve beceri sahibi olan fotoğrafçıdır.

Profesyonel fotoğrafçı, yukarı paragrafta sayılan süreçlerin her birini her bir işte bizzat yüklenmek zorunda olmamasına rağmen, bu süreci bizzat yürütebilecek bilgi düzeyine sahip olmalıdır.

Örneğin, kompozisyon sürecinin bir pro-composition (ön tasarım, taslak) üzerinden yürütüldüğü bir işte bu safhayı bir başka sanatçıya yaptırtan; veya baskı işini matbaa erbabından bir zanaatkara yaptıran bir fotoğrafçı profesyonel olmamakla addolunamaz, ancak bu süreçler hakkında bilgi ve beceri düzeyi,bu süreçleri yönetebilecek ve gerektiğinde manipüle edebilecek düzeyde olmalıdır.

Profesyonel fotoğrafçı doğru pozlama ile ilgili tüm hususları bilmeli uygulayabilmelidir. Ancak anlatımın gerektirdiği kural dışı haller onun tercih ve keyfiyetinde olmalıdır. (örneğin düşük veya yüksek anahtar çalışmaları)

Şimdi tanımı yaptıktan sonra asıl konumuza geri dönelim.

Sadece fotoğrafçılık değil,tüm sanat dallarında bilgi alma potansiyeli bilgiye açlıkla orantılıdır.

Bilgiyi almaya ne kadar açıksa birey, o kadar toplayıcı ve kendini geliştirici olur.

Ancak daha işin başında kendini yeterli gören birey, bilgiye kapılarını kapatmıştır.

Bu durum bireyin bilgiye olan ihtiyacını görmezden gelmesine neden olur. Ne de olsa o artık profesyoneldir.

Özellikle temel bilgiler atlanır ve ileri düzey bilgilere açlık hissedilir. Hıyar doğramak bilinmezken, Luxemburg usülü salatalar yapılmaya özenilir.

Altyapı eksik kalınca, gelen üst düzey bilgi eğreti durumuna düşer.

Ayrıca şunu da belirtmek gerekir ki, profesyonel olarak nitelendirilmiş kimselerden beklenen kalite düzeyi yüksek olur.

Bu anlamda, bilginin en değerlilerinin hatalarla kazanıldığı bir dünyada, rahatça hata yapmanın en güzel yolu hep amatör kalmaktır. O işten milyon dolarlar kazanırken bile...